نفس مطمئنه و دل‌آرام
«بِسْمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم»
همیشه برای سفر به راه‌های ناشناخته نیاز به نقشه‌ی راه داری تا در مسیر جاده گم نشوی! گاهی حتی با در دست داشتن نقشه مسیرت را گم می‌کنی و ناچار باید از دیگران کمک بگیری؛ با این وجود باز هم تمام راه را احتیاط می‌کنی تا آن را به سلامت طی کنی و به مقصد برسی و وقتی رسیدی آنگاه لبخندی از سر رضایت می‌زنی و به خودت می‌بالی.
خداوندِ بزرگ نقشه‌ای جامع برای هدایت ما در اختیارمان قرار داده و افرادی را مشخص کرده که اگر در مسیر به مشکل برخوردیم از آن‌ها کمک بخواهیم؛ قرآن همان نقشه‌ی جامع و پیامبران و امامان افراد راهنما هستند که با آموزه‌ها و دعاهایشان ما را به طور کامل و دقیق در جاده‌ی راه زندگی هدایت می‌کنند تا به مقصد برسیم.
حال هر کسی در این مسیر، مقصدی برای خود مشخص کرده است:
یکی می خواهد جهنمی نشود!
دیگری علاوه بر آن به نعمت‌های بهشت هم فکر می‌کند و برای رسیدن به بهترینِ آن‌ها تلاش می‌کند.
اما کسانی هم هستند که تنها مقام قرب خداوند را در نظر دارند و برای آن‌ها مقصد و هدف، رسیدن به خداست؛ کسانی که دارای
«ٱلنَّفْسُ ٱلْمُطْمَئِنَّةُ» هستند و برای رسیدن به مقام «رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً» به جهاد با نفس می‌روند و از دنیا تنها به قدر نیاز برمی‌گیرند.
و چه زیباست رسیدن به خدا و مورد خطاب او قرار گرفتن که:
ای جان آرام گرفته و اطمینان یافته!
به سوی پروردگارت در حالی که از او خشنودی و او هم از تو خشنود است، باز گرد.
پس در میان بندگانم در‌آی.
و در بهشتم وارد شو! *
بی‌گمان آن لحظه، لحظه‌ی رضایت خاطر و به خود بالیدن است!
تو هم بیا و مسیر زندگی‌ات را مرور کن و ببین که مقصدت کدام است؟
آیا در این جاده‌ی پر پیچ و خم زندگی از نقشه و راهنما کمک گرفته‌ای؟
آیا در جاده‌ی فقط برای رسیدن به خدا قدم زده‌ای؟
و وای به حالمان که اگر جزو اولین گروه هم نباشیم!
______
*آیات 27 تا 30 سوره‌ی فجر
