یادداشت‌های چند خانم طلبه

به نام خدا

اهل دلی می‌گفت؛ 

عشق زمان و مکان ندارد، یک روزی یک ‌جایی به خودت می‌آیی و می‌‌بینی که دلت، دیگر دل قبلی نیست، اصلا انگار عوض شده‌ و یک‌جور دیگری می‌تپد و یک جور دیگری پمپاژ می‌کند، اصلا انگار یک ‌جور دیگری زنده نگهت می‌دارد!

مثل قصه‌یِ دلِ آنهایی که فارغ از رنگ و زبان و مرز، در یک گوشه‌یِ دنیا، دلشان برای ارباب می‌لرزد، مثل همان‌ها که بی توجه به نژاد و مال و موقعیت، دست دل‌هاشان را می‌گیرند و پیاده می‌روند تا برسند به خیمه‌های آقا.

مثل دلِ علیرضا که یک جایی به خودش آمد و دید؛

اویی که بیست سال ساکن مشهد و همسایه امام رضا(ع) بوده، دلش در اروپا به اهل بیت گره خورده و توی آمستردام سوار کشتی امام حسین(ع) شده!

مثل مجید که در هلند عاشق شده!

مثل سارا که در دانمارک دلش پیوند خورده به دریای عشاق آقا!

مثلِ…

________

«موکب آمستردام» به قلم بهزاد دانشگر، کتابی با خرده روایت‌هایی از دلدادگی زائرانِ دوردست سیدالشهداست؛ زائرانی که از اروپا به مقصد زیارت پیاده‌ی امام حسین(ع) رهسپار شده اند.

پیشنهاد می‌کنم، شما هم بخوانید!